Tegenwoordig staat de natuur door de mensen onder druk. Maar deze is veerkrachtig en kan zich herstellen. Maar ook ten koste van de mensen. Bekijk het klimaatprobleem met bijvoorbeeld de dreiging van wateroverlast. Ik zie dat mensen tegenwoordig zoeken naar een manier van leven die verbinding en harmonie met de natuur voorstaat. Om rust en spiritualiteit te vinden.


In mijn schilderijen verbeeld ik de onderliggende krachten van de stille sublieme alpine omgeving door middel van expressieve toetsen en levendige kleuren. Krachten die ik in harmonie op het doek wil brengen.

Mijn schilderijen spreken mensen aan omdat ze er hun geest op af kunnen stemmen en er energie en vreugde uit te halen. Het kan iets bieden om balans in hun bestaan te vinden.


De afgelopen jaren heb ik mijn oeuvre opgebouwd rondom mijn beleving van de natuur. Niet van te voren uitgestippeld, maar gegroeid. Ik kwam hierin steeds dichter bij de kern van mijn fascinatie en expressie.

De elementen uit de stille omgeving is mijn speelveld. Met hun krachten die harmoniëren maar ook vernietigen. Het gebied waar je natuur met zijn veerkracht als troostend ervaart en soms als bedreigend. Hoe voelt dat voor mij? De krachten keren zich immers ook tegen de mens. Ik wil schilderijen maken waarin ik de onderliggende krachten verbeeld van het stille milieu door middel van expressieve toetsen en levendige kleuren. De elementen hout (bomen), rots en water staan centraal. Je zou kunnen zeggen dat het vierde element, vuur, aanwezig is in mijn passie en expressie. Ik stel fictieve situaties samen in mijn composities met elementen uit met name Alpen. Het wordt een schilderkunstige beleving van de door mij beoogde kracht van het afgebeelde element.

Met de klei wil ik mijn landschappen 'nakleien', de onderwerpen komen uit mijn schilderijen.
Ik zoek een schilderachtige manier van boetseren in de ruimtelijke vorm.
Het materiaal is heel direct en tactiel, waardoor het dicht bij mijn beleving en expressie blijft.
Het is een fijne afwisseling van het aan de ezel staan. En het ‘ fingerspitzengefühl’ komt weer van pas in mijn verftoets.
Het worden objecten met herkenbare vorm, maar in de kleur zoek ik schilderachtige contrasten.


Ik laat steeds een ander element centraal staan. Wanneer ik een watersituatie heb geschilderd krijg ik daarna de drang om de rotsen een rol te laten spelen en te laten spreken. Zo ga ik steeds van het een naar het ander. Om zo alle elementen steeds weer te kunnen blijven voeden en mijn eigen gemoedstoestand te harmoniëren. Geen seriële aanpak, maar een organische.


Mijn atelier ligt net buiten het centrum van Arnhem

Op zoek naar wildernis wandel en schilder ik veel in de Zwitserse en Italiaanse Alpen.


Sophie Bekkering